askerlik şubesi

gidilirken akılda gidip gelen "yarra yedik amk" kelimeleri

az önce uğramam gerekti. okul tecil yapmış mı diye kontrol edeyim dedim. oğlum müthiş stresli bir ortam bence orası. cidden gerim gerim gerildim. ne bileyim insan kendini kurbanlık koyun gibi hissediyor. kapıdaki askerleri görünce resmen kendimi böyle minicik, ufacık, karınca gibi aciz hissettim. az daha "iyi göyevley abi ben biy şey soyup gidicem almayın beni abi valla biy şey yapmadım ben hem okuyom ben daha" diyecektim. askerlik mevzu ciddi bir fobi haline gelmiş bende haberim yok. not: askerlik; bu ülkenin en saçma vatandaşlık dayatmalarından bir tanesidir.

ben de tecil işlemleri için gitmiştim vaktinde. yol sorduğum üniformalı bir abiye şuraya gideceksin demesinden sonra ''emredersiniz komutanım'' diyordum az kalsın. emret dedim durdum bi an ne diyorsun lan diye. herif de güldü. kesin başkaları da demiştir ya... (bkz: emret komutanım)

okul mezun ibaresini düşer düşmez gittim tecili bozdurdum, kasımda askerim inş. ama dediğiniz gibi kasvetli bir ortamı varlığı beni çok cezbetti oradaki tedirgin insanları görünce gülesim geldi.

Ankaranın tüm ilçe şubelerini aradım 1 tanesi bile açmadı. Yok mu lan burada çalışan bir Allahın kulu.